DE MUTSAARD — LE MUTSAERT
DE MUTSAARD
uit brussel weggelopen als een vlek
heeft deze plek van alles meegenomen:
haar warme en haar kille stijlen, haar asfalt
en haar kasseien, haar tweetaligheid
en haar reliëf, maar in bescheiden mate
je reist er niet naartoe, je gaat er op bezoek
je wandelt er op zondagmiddag in de tuinwijk,
in een mist die maar niet optrekt en je staat er stil
bij late rozen die de eerste nachtvorst
brozer heeft gemaakt en donkerder van kleur
het mooiste hier zijn nog de namen: de wannekouter
en de schaepenweg, de dikke linde en de wand
het kan niet anders of het gras komt hier gewillig
steeds terug tussen de stenen, alsof het leven hier
voor alle zekerheid geen vaste vorm heeft aangenomen
alleen de muur rond het domein lijkt nooit meer
van zijn plaats te zullen komen, hij heeft een donkere,
een onbekende kant, je kunt maar beter
in het tijdelijke wonen, hier aan de halte van de tram
waar nu de zon zich moeizaam door de mist beweegt
de dichter
Miriam Van hee is een van de meest geliefde dichters uit Vlaanderen en Nederland. Haar werk wordt gekenmerkt door een grote, doordachte eenvoud en de suggestieve kracht waarmee ze vaak alledaagse ervaringen naar een ander niveau tilt. In 1998 ontvangt Van hee voor Achter de bergen de Cultuurprijs voor Poëzie van de Vlaamse Gemeenschap. In het Frans en het Engels verschenen vertalingen uit Het verband tussen de dagen - gedichten 1978-1996 en uit De bramenpluk (2002). Buitenland (2007, Herman de Coninckprijs) is een bundel die de lezer mee op reis neemt door stille, eindeloze landschappen, naar onbekende streken en vreemde talen. ‘Onderweg zijn' speelt opnieuw een grote rol, net als het verlangen naar een thuis die niet gevonden wordt. Van hee doceert Russisch en vertaalde o.a. poëzie van Anna Achmatova en Osip Mandelstam.
Met een ‘poëtische besmetting’ van een vijftigtal straatnaamborden laat Christian Israel de gedichten van Miriam Van hee infiltreren in het straatbeeld. De straatnaamborden werden vervangen door iets grotere exemplaren, waarop het gedicht van Van hee te lezen is in het Frans en het Nederlands. De twee versies van het gedicht zijn met elkaar vervlochten, zonder elkaar echt te raken, als een metafoor voor Brussel.
meer info
MBOGO OÙ ES-TU, WAAR BEN JE?
In Jette staat een sculptuur van roestvrij staal die speelt met de verschillende mogelijke gezichtspunten. Kinderen ravotten er rond palen waarop woorden staan die je alleen van bovenaf kunt lezen.